Obrazy Francisco Goya
Francisco de Goya, hiszpański malarz żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku, to jeden z najsłynniejszych artystów swojej epoki. Na początku kariery wykonywał freski, dopiero później zaczął malować obrazy. Francisco Goya całymi latami pracował nad swoim unikatowym stylem. Patrząc na jego twórczość w chronologicznej kolejności widzimy, jak z inspiracji barokiem przechodzi do neoklasycyzmu i preimpresjonizmu, aż do indywidualnego stylu widocznego w jego słynnych czarnych obrazach. Wszechstronnie utalentowany, sięgający po różnorakie techniki malarskie, poruszający wiele tematów oraz niezwykle płodny – takim właśnie twórcą był Francisco de Goya. Obrazy to jedynie ułamek tego, co po nim pozostało. W jego dorobku znajdują się również freski, grafiki, szkice, rysunki, a nawet tapiserie. Tak samo bogata i różnorodna jest tematyka jego dzieł.
Francisco Goya – obrazy wymykające się schematom
Artysta zaczynał od malunków o charakterze religijnym. Seria fresków Goi udekorowała sklepienie w jednej z bazylik w Saragossie. Następnie stworzył on cykl obrazów poświęconych życiu Marii i narodzinom Jezusa. Jednocześnie namalował serię dzieł, których tematyka była związana z okultyzmem. Goya zdobył uznanie również jako portrecista, przenosząc na płótno podobizny ważnych osobistości ówczesnych czasów. Wydarzenia historyczne, aktualna polityka, a nawet martwa natura – również i taką tematykę poruszają jego obrazy. Francisco Goya na początku XIX wieku wywołał swoją twórczością niemały skandal. Wszystko przez akt młodej kobiety o tytule „Maja naga”, którego pokazywania zakazała inkwizycja. Obraz pozostał w ukryciu przysłonięty przez swój bardziej pruderyjny odpowiednik zatytułowany „Maja ubrana”. W tym czasie powstawały również inne dość odważne – jak na ówczesne czasy – obrazy. Francisco Goya i jego „Trzeci maj 1808” są doskonałym tego przykładem. Dzieło przedstawia bowiem dramatyczną scenę rozstrzeliwania powstańców madryckich przez armię Napoleona.
Goya – czarne obrazy a życie wewnętrzne malarza
Francisco de Goya przeprowadził się na przedmieścia Madrytu, gdzie nabył posiadłość o nazwie Dom Głuchego. Artysta już wtedy nie słyszał, ponadto zmagał się z wieloma chorobami, w tym z nawracającym tyfusem. To wtedy zaczęły powstawać czarne obrazy. Goya stworzył malowidła będąc w ciężkiej depresji. Umieszczał je na ścianach, a dopiero pół wieku potem inni artyści przenieśli je na płótno. Jednym z najbardziej przejmujących obrazów z tego cyklu jest „Saturn pożerający własne dzieci”. Wszystkie czarne obrazy Goya namalował sięgając po pesymistyczne, ciemne barwy, przez co dzieła posiadają niezwykle mroczny i tajemniczy charakter. Interpretuje się je na wiele sposobów – niektórzy sądzą, że są one bezpośrednim wyrazem obaw i lęków, jakie odczuwał artysta. Wreszcie z powodu zmian na arenie politycznej malarz opuścił Hiszpanię i osiadł w Bordeaux. Tam stworzył swoje ostatnie dzieła – litografie i obrazy. Francisco Goya zmarł w wieku 82 lat do końca pozostając aktywnym zawodowo. Jednym z jego ostatnich malunków była „Mleczarka z Bordeaux”.
Francisco de Goya – obrazy do wyjątkowych wnętrz
Hiszpański malarz to autor wielu unikatowych dzieł, które są znane na całym świecie. Jego twórczość jest bardzo często poddawana reprodukcji, na przykład w postaci plakatów czy fototapet. Dzięki temu prawdziwa sztuka staje się dostępna dla każdego. Ze względu na zmieniający się styl, jaki posiadał Francisco de Goya, obrazy tego twórcy należy dobierać w uważny sposób. Charakter obrazu musi pasować do ogólnej wizji urządzenia danego wnętrza.
Reprodukcje dzieł Goi przedstawiające sceny rodzajowe czy też portrety szlachciców sprawdzą się w stonowanych aranżacjach w klasycznym stylu. Z kolei reprodukcje obrazów namalowanych w stylu romantycznym będą pasować do wnętrz o niezwykle bogatej dekoracji, w stylu barokowym lub francuskim. Adekwatnym miejscem dla takich dekoracji są pomieszczenia, którym chcemy dodać szczególnej elegancji, jak na przykład salon czy jadalnia. Nie zapominajmy o zagadkowym znaczeniu niektórych dzieł, jakie stworzył Francisco Goya. Obrazy takie jak „Kolos” czy „Pies” nadal nie doczekały się oficjalnej i jednolitej interpretacji ze strony krytyków sztuki. Z tego względu dzieła de Goi świetnie pasują do wnętrz, których atmosfera ma być romantyczna i nieco tajemnicza.
