Obrazy kubizm
Sztuka zaklęta w geometrii
Kubizm jest zapewne najłatwiej rozpoznawalnym nurtem sztuki współczesnej. Ukształtowany na początku XX wieku, cechuje się wyraźnym odstępstwem od realizmu, odchodząc w stronę nadrzeczywistego przedstawiania świata za pomocą geometrii. Arcyciekawa perspektywa artystyczna sprawiła, że kierunek ten w mgnieniu oka zyskał uznanie krytyków z całego świata. Nie powinniśmy jednak zapominać, że w trakcie jego rozwoju powstawało również wiele doskonałych dzieł reprezentujących innego rodzaju estetykę (w czasie „mody” na kubizm tworzył między innymi wspaniały Amedeo Modigliani). Wyrazistość i bezpretensjonalność kubistycznych form przyćmiła artystów pozostałych ruchów. A nazwisko Pablo Picasso zagościło na ustach wszystkich – od znawców sztuki po zwykłych odbiorców, sporadycznie odwiedzających galerie i wystawy. Tak. To właśnie Picasso uznawany jest za najwybitniejszego przedstawiciela kubizmu. Jego kunszt oraz niebanalne spojrzenie na otoczenie, pozwoliły mu stworzyć około 15 tysięcy obrazów, szkiców i obrazków! Hiszpanie zgodnie uważają Picassa za jedną z najważniejszych postaci w historii kultury Półwyspu Iberyjskiego. Pablo Picasso początkowo inspirował się malarstwem postimpresjonistycznym oraz dominującą w nim nostalgią. Pod wpływem melancholijnego postimpresjonizmu namalował „Starego gitarzystę” – dzieło, które w żaden sposób nie sygnalizowało późniejszej ścieżki obranej przez malarza. Wnikliwie studiując sztukę wielkich mistrzów, Picasso trafił na Paula Cezanne’a. Choć Francuz „romansował” z impresją, jego płótna oscylowały wokół niedopowiedzenia i zupełnie nowych rozwiązań. Uważa się, że to właśnie Cezanne zainspirował kubistów to podążania w stronę geometrii i analizy. W 1917 roku wystawiono sztukę „Parady”, do której Picasso zaprojektował scenografię. Po jej sukcesie posypało się wiele propozycji. Na zamówienie rządu Hiszpanii stworzył wspaniałą „Guernicę”, zwracając uwagę całego świata nie tylko na własny, niepowtarzalny warsztat twórczy, ale i na sytuację wojenną, zaistniałą w ojczyźnie. Dziś „Guernica” uznawana jest za najważniejsze dzieło spod pędzla Picassa. Aby zobaczyć je na własne oczy, udajcie się do Muzeum Królowej Zofii w Madrycie.
Braque, Picabia i kubizm w dzisiejszym świecie
Picasso, tuż obok van Gogha i da Vinciego, uznawany jest na najbardziej znanego artystę wszechczasów. Jednak nie tylko Hiszpan zasłużył się we współczesnej sztuce. Kubizm reprezentowany był przez innych, wyśmienitych twórców. Jednym z pierwszych był francuski malarz Georges Braque. Zainspirowany fowizmem stworzył podwaliny kubizmu, a jego dzieła (między innymi „Port w Normandii”, „Pasjans”, „Martwa natura z Le Jour”) charakteryzuje duża oryginalność. Jak sam wielokrotnie powtarzał, „jedyne, co jest coś warte w dziele sztuki: to, czego nie można wytłumaczyć”. Innym, wartym uwagi artystą był Francis Picabia. Związany z fowizmem i szeroko pojętą abstrakcją, balansował między kubizmem a surrealizmem. Podobnie jak Jean Metzinger – Francuz również inspirował się intensywnie barwnym fowizmem, a jego obrazy „Podwieczorek”, czy „Trykociarka”, stanowią ważną spuściznę kulturową malarskiej Europy XX wieku. Ciekawą postacią był Juan Gris. Zajmował się głównie szkicami i rysunkami, a stworzony przez niego „Portret Picassa” uważany jest za największe dzieło tego twórcy. Geniusz Grisa swego czasu doceniło nawet Google, upamiętniając jego postać szczególną grafiką na głównej stronie wyszukiwarki! Niezwykle intrygujący świat malował też Fernand Leger. W 1910 roku namalował „Nudystów w lesie” – obraz, który stał się symbolem i wytyczną dla dalszej kariery Francuza. Dla Legera typowa była nie tylko kubistyczna konstrukcja dzieła, ale przede wszystkim wyraźna kreska oraz intensywne kolory. Jak kubizm radzi sobie w dzisiejszych czasach? Niewątpliwie jest to jeden z trudniejszych kierunków w sztuce, dlatego pracujących w nim artystów jest bardzo niewielu. Na szczęście możemy znaleźć kilka wartościowych dzieł – nie tylko malarskich, ale także graficznych i rzeźbiarskich – których obecność w przestrzeni mieszkalnej podkreśli nasz gust oraz chęć odkrywania zupełnie nowych płaszczyzn sztuki współczesnej.
